اتاقک سرد ارث پدری

چندین سال است در اتاقک سرد ارث پدریم به خواب رفته‌ام و مادرم سفرش را هنوز کوتاه نیامده که حاصل جانش را خوانا باشد . پدرم که افتاده ی تاریخ آن روزی پاییز ۱۳۶۱ بود هم. خدا بی‌گاه از آسمان به سرم قلقلک گریه آوری می‌دهد . کنج می‌شوم بر اتاقک تا انزوای خویش را جا باشم. امروز هوا چه بسیار بود و تنها در سردی اتاقک چه جان کندن داغی داشتم . سرسره‌های بی ته تقویم. شهادت مرموز کسی‌ست که کرکره های مغزش را دوربین ندیده. حتا نشنیده ...خدا