پایان دو آغاز

در بیست و هفتم و بیست وهشتم اردیبهشت یکهزاروسیصد و هشتاد هفت قرار براین بود که جشن روز جهانی تئاتر در بندرعباس اجرا شود ، که برگزار شد اما...

در روز دوم جشنواره قرار براین بود که تئاتری ویژه از هنرمندان انجمن نمایش بندرعباس اجرا شود . ویژه از آن جهت که پیشکسوتانی از قبیل محمدعلی قویدل که دیر سالیست به روی صحنه نیامده است ، مهدی عطایی دریایی هم به همین صورت و خانم سی سی زاده هم.

و این کار قرار بود که اهالی تئاتر را خوشحال کند و این در روز جهانی تئاتر بود . تنها روز نامگذاری شده برای تئاتر!!!!!!!!!!!

اما قبل از اجرا معاون اداره ارشاد به روی صحنه می آید و به گروه می گوید باید کار بدون موسیقی باشد و گر نه اجرا نشود . و تماشاگرانی که بی تابن تا باز به روی صحنه آمدن گذشتگانشان را ببینند ، اما...

و گروه تصمیم می گیرد بدون موسیقی به اجرا نروند . موسیقی کار رزیف بود که ریشه ای مذهبی نیز دارد . و جالب آن است که فیلمی که قبل از کار به نمایش در آمد  بود و اداره ارشاد بسیار اصرار بر نمایشش می ورزید لبریز از موسیقی بود .

اما همه ی تئاتری های استان که در جمع حضور داشتند ، اعتراض خود را از این حرکت نشان دادند و در حالی که مدیر ارشاد سخنرانی می کرد به روی سن آمدند و نظرات خود را بودن میکروفن بیان کردند و بیشتر به گوش همه رسید .

صحنه ی اعتراض هنرمندان تئاتر استان هرمزگان

جشن روز جهانی تئاتر بدون نمایش چه معنی می تواند داشته باشد ؟

---

جشنواره ی فیلم و عکس اردیبهشت با معرفی نفرات برتر به کار خود خاتمه داد.در بخش عکس آزاد روح الله بلوچی اول ُ، حسن بردال دوم ، منصور وحدانی موفق به مقام سوم شد . در قسمت عکس فرهنگ هم احمد جعفری اول ،صادق طاهری دوم و امیر مینابیان سوم شد.

منصور وحدانی

حسن بردال

روح الله بلوچی

در بخش عکس آزاد که مسلمن کارها باید از بین همین بچه ها انتخاب میشد ، اما در بخش فرهنگ کارهای منتخب داوران به چه صورت ارزیابی و برگزیده شده بودند، من که ندانستم !؟

مثلا کار اول بخش فرهنگ؛ کجایش فرهنگ هرمزگان را نشان می داد . این که سه زن برای تصویربرداری فیلمی با پوشش محلی از کنار دریا رد شوند و هلیکوپتری بالای سرشان ظاهر شود ملاک یک عکس خوب در بخش فرهنگ است؟

نظر من این است که فرم فرهنگ در جغرافیاو زمان عکسبرداری باید مستند باشد. الان کدام دختران در بندرعباس با چنین پوششی کنار دریا قدم می زنند ؟