تازه اگر باشیم هم...!

سالگرد و یاد  و خاطره  ی زنان ، مردان و کودکانی  که بی گناه قربانی چیزی شدند که اطلاع دقیقی از آن ندارم ، واجب است و زیبا . ولی اینگونه برگزار شدنش را نه زیبا و نه از سر ذات شعارهایی  که می دهیم می دانم . نزدیک به 60 نفر از هنرمندان سینما را برای گلباران کردن  آب های دریا به همراه چند مسئول ارشد  استان و نزدیک به 200 نفر دیگر را به  دریا بردن تا در مراسم بزرگداشت حضور داشته باشند ، آیا ضرورتی دارد یا یک حرکت نمایشی، سطحی و بدرد نخور است ؟ 

بازیگران و کارگردانان مطرح سینما که جزو شرکت کنندگان در این مراسم بودند ، کسانی که برای کارهایی کوچکی  که انجام می دهند  منطقا مزد بسیار زیادی می گیرند ، با چه مبلغی در 12 تیر ماه (روز حادثه هواپیمایی)  از تهران به گرم ترین نقطه ی کشورکه دمای 50 درجه دارد (بندرعباس) آمدند  تا در این مراسم  فقط حضوری فیزیکی داشته باشند ؟!

شاید بتوان گفت با  هزینه هایی که برای برگزاری این مراسم شد می توانستیم کارهای مفیدتری انجام دهیم که هم به درد بازماندگان این عزیزان از دست رفته بخورد هم برای  به درد شهرمان بخورد . مثلا یکی اش مجهز کردن بیمارستان خلیج فارس است که خیلی کم  امکانات تخصصی پزشکی دارد یا اصلا ندارد ، و هزار و یک امکانات دیگر که این شهر به اصطلاح قلب اقتصاد کشور فاقد آن است ! من که نفعی با خرج کردن این همه پول و وقت برای  از دست رفتگان این حادثه نمی بینم ، اما می دانم که می شد با همین هزینه  برای باقی ماندگان این قربانیان بسیار مفید بود. به عنوان مثال یکی از همین باقی ماندگان در محله ی ما زندگی می کند و در آن حادثه نا جوانمردانه د خترش را از دست داده است .اوبسیار زندگی سختی دارد و مخارجش را ازمشتایی که دیگر ماهی بسیار کمی دارد تامین می کند . حرف من این نیست که دولت موظف است نیاز او را تامین کند (چون او اسمش بی نیاز است) ، و امریکا هم دیه ی خونشان که جای بحث بسیار دارد را  پرداخت کرده ، اما  وقتی خرج های اینچنینی می شود آدم را به این فکر وا می دارد... نظر من این است که با 5 درصد این هزینه ها می شد مراسم آبرومندتری برای این عزیزان گرفته شود که هم  آن رفتگان راضی باشند هم باقی ماندگان آن رفتگان هم خدا .