همایش پیاده روی و یک نکته

اگر شما هم عکاسی کردن در سطح شهر بندرعباس را تجربه کرده‌اید حتما با موضوعی که می‌خواهم بگویم روبرو شده‌اید. به نظر بنده بندرعباسی‌ها عموما جلوی دوربین راحت نیستند و ترجیح می‌دهند به صورت اتفاقی هیچ‌گاه جلوی دوربین عکاسی یا فیلمبرداری قرار نگیرند. و اگر هم قرار گرفتند یا صورتشان را برمی‌گردانند یا اگر خانم بودند چادر خود را روی صورت می‌گذارند تا شناخته نشوند. اینکه جلوی صورتشان را می‌گیرند بیشتر جنبه روانی دارد چون هستند کسانی که برقع به صورت دارند و در حالی هیچ عضوی از صورتشان به شکل واضح نمایان نیست و باز هم حاضر نیستند جلوی دوربین قرار بگیرند. یادم می‌آید زمانی که مصفا می‌گفت ما از درون تهی هستیم، هر بار کسی به چشم‌مان خیره شود احساس می‌کنیم همه بدبختی درونمان را می‌بیند، از همه‌ی گذشته تلخ‌مان سر در می‌آورد و به ریش نداشته مان میخندت. امروز در همایش پیاده‌روی بارها و بارها با این جریان تلخ روبرو شدم.