برای حسن بردال

 

از زمانی که می‌شناسم‌اش کم‌حرف و تودار بود. از آن دست آدم‌هایی که می‌خواهی سر از کارش در بیاوری! پیشترها به عنوان عکاس می‌شناختم‌اش. آن زمان دوربین دیجیتالی کوچکی داشت و گاهی در حین عکاسی می‌دیدم‌اش. ما هنوز دوربین دیجیتال ندیده بودیم. می‌گفتند با این دستگاه کوچک می‌شود 100 فرم عکس گرفت و نیاز به فیلم هم ندارد. بعدها پوستر و بروشور تئاتر را طراحی می‌کرد و مصمم بود که رو به جلو باشد. آن جوان مصمم و کم‌حرف اکنون در بسیاری از اتفاقات فرهنگی استان دستی دارد و تبدیل به بازوی پرتوانی شده که نمی‌شود به راحتی از کنارش گذشت. بروشور و پوستر خوب طراحی می‌کند، عضو شورای نویسندگی نشریه خوبی چون لاتیدان می‌شود، عکاس خوبی است، داور جشنواره می‌شود،تیتراژ فیلم می‌سازد، طراحی و گرافیک کتاب و نشریه را خوب انجام می‌دهد، نمایشگاه عکس برگزار می‌کند،انجمن عکس را مدیریت می‌کند و مشاوره خوبی برای تمام هنرهاست. نزدیک به 7 سال است که او را می‌شناسم. هر چند که دیگر خیلی کم همدیگر را می‌بینیم اما بسیار از او آموخته‌ام. سال‌ها پیش با هم سفری به فین داشتیم. فین استخر بزرگی داشت که آب شیرین و زلال در آن جاری بود. خیلی از دوستان همراه ما بودند که حالا خیلی کم یکدیگر را می‌بینیم. حسن بردال متولد یک مهر هزار و سیصد و شصت است. اکنون در کانون تبلیغاتی "طرح نو" که چند سالی هست  تاسیس‌اش کرده مشغول به کار است و همچنان رو به جلو مصمم و کم‌حرف ادامه می‌دهد.