۱۲ سال داشتم که همراه با خانواده به وسیله یک دستگاه ویدئو که آن زمان ممنوع بود فیلم "آقای هالو" داریوش مهرجویی را دیدم. در همان زمان نوجوانی "سارا" را برای اولین بار از تلویزیون وطنی و در شرایطی نامناسب تماشا کردم. قبل از سربازی رفتن بود که "درخت گلابی" را به پیشنهاد هادی؛ برادر بزرگم دیدم. فیلم "درخت گلابی" برایم با شکوه و جذاب بود. بعد از آن بارها و بارها چه با دوستان چه تنها به تماشای درخت گلابی نشستم. فیلم را از بَر بودم دیالوگهای فیلم تکیه کلامم شده بود. بعد از آن مخاطب جدی سینمای مهرجویی شدم. هر چند تا به حال هیچ فیلمی از مهرجویی به اندازه درخت گلابی مرا شیفتهی خود نکرده. امشب به سینمای ستاره جنوب بندرعباس رفتم تا پای آخرین فیلم این کارگردان خلاق سالهای قبل و بعد از انقلاب بنشینم. هنوز از شُک فیلم در نیامدهام. این فیلم داریوش مهرجویی بود؟! چرا مهرجویی این فیلم را ساخت؟! پول؟! قدرت و حمایت از افراد سیاسی؟! عشقٍ زمین پاک و محیط زیست؟!
"نارنجی پوش" روایت یک عکاس خبری صاحب نام است که بعد از خواندن کتابی متحول میشود. و بعد از آن انسان پاکیزه؛منظم و با حال میشود! عشق به پاکیزگیاش به اندازهای حاد است که او تصمیم میگیرد به عنوان "سوپور" به استخدام شهرداری در بیاید. در حالی که همسرش نخبه ریاضی دنیاست و خودش عکاس سر شناس کشور! پس از این حامد(شخصیت اصلی داستان) روز و شب زمین را جارو میزند و از نوای دلنشینِ غژ غژ جارو کشیدن روی آسفالت لذت میبرد!
برخورد سطحی مهرجویی با موضوع مهم محیط زیست شهری به صرف سفارشی بودن مرا قانع نکرد. به چه قیمت یک هنرمند بزرگ؛ همه سابقهی درخشانش را به این آسانی خرج میکند؟!
ضعف بنیادی داستان، ساده انگاری و کم حوصلگی مهرجویی در امر کارگردانی؛ سطح فیلم را در حد یک فیلم تلویزیونی کودک و نوجوان پایین آورده بود. دلم میخواست مهرجویی برخورد سالمتری با مقوله فیلم سفارشی و مخصوصن موضوع محیط زیست شهری داشت. برخوردی که حساسیت و وسواس همیشگی مهرجویی را در مقوله فیلمسازی بر میتابید. برخوردی که مهرجوییِ درخت گلابی، هامون، گاو، و ... را زیر سئوال نمیبرد.
سلام دوست خوب.
نقد پخته - مستند و زیبایی داشتی که نمیشه بهش خورده گرفت. کما اینکه نقد به این فیلم صرف نظر از بازی بهداد و لیلا کاری زیاد سختی هم نیست برای صاحب قلمی مثل شما.
ممنون.
من هم البته فیلم رو توی همین سینما دیدم. و احساس میکنم پشت درهای این سینما به شعاع چندین کیلومتر ..همه ی شهر ما به این شوک..شوک مثبتش نیاز داره.. ولو اینکه به قیمت قربانی شدنه کارنامه ی کارگردان خوبش باشه..
همین آرومم کرده از اون شب..
.
پاینده باشی
سپاس دوست عزیز
من جدای از بحث های فنی سینما و مقایسه مهرجویی 91 با مهرجویی 1355 از فیلم خوشم آمد.نه تنها به دلیل موضع محیط زیست بلکه به چند دلیل دیگر.
1.نوع شعاری بودن و نشان دادن تصویرهای مستند از نازیبایی ها جامعه که بی شک تاثیر گذار هست مخصوصا در غالب یک فیلم سینمایی باشد و تعداد زیادی از مردم آن را ببینن.
2.انتخاب یک داستان ساده برای خوب هضم شدن و یک پایان خوب می تواند هدف اصلی مهرجویی را پر رنگ تر کند که همان پاکیزگی محیط زیست است.در واقع مهرجویی خودش را فدای مشکلات و کم بودهای و کثیفی های (سمبلیک) جامعه ش کرده.وگرنه این همان مهرجویی است.
من چون از علاقمندان این فیلم هستم خیلی از دوستان را دعوت کردم به دیدن این اثر اما با دو نگاه مواجه شدم،نگاه مردم عادی که خیلی از فیلم لذت برده بودن و تاثیر گرفته بودن و نگاه دوم دوستان هنرمندم که خوب زیاد از نوع ساخت اثر خوششان نیامده بود.
خوب می شد اگر فرصتی پیش می امد تا مخالفان و موافقین بتوانند در یک جلسه با هم گفتگو داشته باشند.
سلام دوست من
بدون شک فیلمی که مهرجویی می سازد نباید با کارگردان های معمولی ایران مقایسه شود. آثار مهرجویی با آثار خودش قابل قیاس است. من با همین شعاری بودن نارنجی پوش مشکل دارم. پرداخت نا مناسب به موضوع محیط زیستی،فقدان بستر لازم برای تحول شخصیت اصلی داستان مشکلی است که در ابتدا ذهن مخاطب را درگیر خودش میکند. می توان فیلم را برای کودکان به اجرا گذاشت و حرفی نزد. چون اصولن کودکان خیلی به دنبال چرایی قصه نیستند اما ضعف داستان مخاطب سینما را آزرده میکند. شخصیت پردازی نامناسب حتا در جایی باعث می شود که بیننده پیام را وارونه دریافت کند
به نظر من این فیلم مشکلات جزئی داشت که مخاطب را اذیت میکرد اما در این حدی نبود که شما میگین
نظر شما هم متین.اما قرار نیست نظر من نظر همه باشد
خوبه من بیام تو سفره تون بگوزم
سلام مطالب خوب بود
دوستم داشتی این کده بنرو بزار وبت به نام چت روم بندری ها
<a href="http://eragonchat.com/" target="_blank" title=""><img alt="http://up.vatandownload.com/images2/5mqx65wh5dkousagu7fc.gif" src="http://up.vatandownload.com/images2/5mqx65wh5dkousagu7fc.gif"></a>