گفتگوی پرفورمنس و پرفورمنس گفتگوی

 

جسارت احمد کارگران در اجرای تازه‌اش دریچه‌ای بود بر دیوار سنگیٍ هنر بندرعباس. بستری که اجرای کارگران برای مخاطبش تعریف کرده بود از دنیای جهان سومی ما پا فراتر نهاده و تمرین آرامی برای جسارت دموکراتی و پرسشگری آزاد فراهم می‌ساخت. طرح این اجرا به این شکل بود که احمد کارگران با لباس تیره و چشمانی بسته روی صندلی نشسته بود و مخاطبان اجرا هر سئوالی را می‌توانستند از او بپرسند. حتا سئوال‌های خیلی شخصی! برخی از مخاطبان سئوال‌هایی را پرسیدند که برخی های دیگر را آزرد. برخی‌های دیگر سئوال‌های حاشیه‌ای پرسیدند و برخی‌های دیگر مجالی برای پرسش نیافتند. اما این تمرین آنقدر شیرین بود که سالن  مملو از انرژی‌های آزاد شده افراد مختلفی بود که در مقابل کارگران به دوئل ایستادند. من این اجرا را بدلیل موقعیت بی‌نظیری که برای مخاطبش فراهم کرده بود دوست داشتم و در همین جا از احمد کارگران به خاطر اجرای پاکش سپاسگزارم. 

عکس:‌ مجید جمشیدی