یک برد شیرین

واقعیتش اینه که من برای خودم یک سری دلایل دارم که فوتبال ایران رو کم دنبال می کنم، مگه اینکه بازی مهم و حساسی باشه که به دلیل حساسیت و اهمیتش بشینم و ببینم. اما به دلیل کاری که دارم بازی های تیم آلومینیوم هرمزگان که اولین تجربه لیگ برتری شو داره طی می کنه از نزدیک دنبال می کنم. دیروز عصر از مسابقات لیگ برتر فوتبال ایران، تیم آلومینیوم هرمزگان با ملوان بندرانزلی مسابقه داشتند که من 5 دقیقه دیر رسیدم. وقتی داشتم به ورزشگاه وارد شدم شنیدم که گوینده ورزشگاه گفت: زننده اولین گل آلومینیوم: رضا ناصحی...
برام جالب بود که این تیم خیلی زود به گل دست پیدا کرده. با اشتیاق بیشتری بازی رو دنبال کردم. تا آلومینیوم گل مساوی رو خرد. بعدش دوباره تیم آلومینیوم گل زد و شادی تماشاگران را عکاسی کردیم. اما دقایق آخر بازی بود که تیم ملوان گل مساوی رو زد و بازی دو به دو شد. تا حالا اینقدر دلم نخواسته بود که آلومینیوم در یه بازی برد بیاره. داور وقت اضافه نیمه دوم را نشان داد: 5 دقیقه
دقایق آخر بازی بود که تیم آلومینیوم گل پیروزی رو زد و من چنان شوقی داشتم که خودم هم تعجب کرده بود. برد شیرینی بود که هرمزگانی ها را  به ماندن در لیگ برتر فوتبال ایران امیدوار کرد.