در مورد "رادیو درخت" سیاورشن بندرعباسی

من سیاورشن بندرعباسی را از سال 86 میشناسم. زمانی که وبلاگ نویسان هرمزگان فعال بودند و البته تاثیرگذار! آن زمان "سیاورشن" برای خودش برند بود. وبلاگی در بلاگ اسکای داشت و بیشتر در مورد موسیقی می نوشت. شاید اولین وبلاگ نویس هرمزگان نبود اما به جرات یکی پر مخاطب ترین آنها بود. نمونه های زیادی مثل سیاورشن در آن زمان رشد کردند و چون سبزی بهار در هرمزگان سریع زرد و بعد خشک شدند اما او هر سال محکم تر از سال قبل بود. او ویژه نامه موسیقی در روزنامه صبح ساحل منتشر می کرد که "کیدی" نام داشت. برای هرمزگان که فاقد آثار مکتوب در زمینه موسیقی است؛ همان چند ویژه نامه بسیار ارزشمند بود و خیلی از علاقه مندان ویژه نامه های کیدی را برای خود آرشیو کردند. او سال هاست که دغدغه موسیقی دارد و به صورت پیوسته بیش از 10 سال است که در موردش می نویسد. اگر سیاورشن های بیشتری داشتیم که در مورد عکس، تئاتر، سینما و گرافیک هم می نوشتند اکنون وضع هنر استان از اینکه هست بهتر بود. "رادیو درخت" را در ادامه همان فعالیت های سیاورشن می دانم که قالبی نو به خود گرفته. پویا بودن یکی از ویژگی های منحصر بفرد اوست که این پتانسیل می تواند هنر اول استان (موسیقی) را جهانی کند. به امید اینکه سیاورشن همیشه بندرعباسی همیشه پر امید و موفق باشد.