پیام های بی نشان

یادمه سالهای 87_88 که وبلاگ های هنوز مخاطب های زیادی داشتند، هر چند وقت یک بار یکی با اسم مستعار پیدا میشد و توی وبلاگ های مختلف نظرات جور وا جور ارسال می کرد. حالا که وبلاگ ها کمتر بروز می شن کاربران بی نام نشان هم خیلی کمر رنگ بودند...و من فکر می کردم دیگه کل ن اینجور آدم ها  فعال نیستند. ولی به تازه گی متوجه حضور پر قدرتشان شدم...
از آنجایی که همیشه دلسوز شخص بنده بوده اند و اطلاعات کاملی از نهادهای فرهنگی و هنرمندان دارد، به یقین می دانم همین آدهایی هستند که هر روز می بینم شان و با آنها سر و کار دارم.
من همیشه از نظراتی که هیچ وقت منتشرشان نمی کنم استفاده کافی و وافی را می برم و در همینجا رسمن از این دوست می خواهم که همیشه سالم بمانند و  از راهنمایی هایشان ما را محروم نسازند.