شاید ناصر منتظری را خیلی از هرمزگانیها نشناسند اما آنهایی که میشناسند میدانند او خیلی خوب موسیقی را میشنود و مطالعه میکند .خانهی منتظری آرشیو بزرگی از موسیقی جهان را در خود دارد. ناصر منتظری حالا در تدارک اولین آلبومش است، این آلبوم که به احتمال قوی " روزن رفته "نام دارد، شامل هشت آهنگ که همه از ابراهیم منصفی است و نشر ماهریز قرار است آن را منتشر کند. پیش از این چند آهنگ غیر رسمی از ناصر منتشر شده بود و آهنگ "فریاد" ساخته وی مقام دوم جشنواره مجازی موسیقی لیوا را از آن خود کرد .کارها منتظری همان حال و هوای موسیقی منصفی را برای شنونده تداعی میکند، موسیقی ساده و گیرایی که قابلیتهای کلامی ترانه را به رخ میکشد . موسیقی که اولویتش کلام و ترانه است و فرم نقش زیادی در آن ندارد .ناصر منتظری متولد اسفند 54 است ، مهندسی صنایع خوانده و در دانشگاه هرمزگان مشغول کار است .آلبومش را بهانه میکنم تا با او گپی بزنم ، خیلی مایل به مصاحبه نیست و به اصرار من راضی میشود. یک عصر خنک زمستانی به منزلش میروم و با او همکلام میشوم . گفتگوی ما ساعتها طول کشید که بخشی از آن را در ادامه میخوانید.
از کی موسیقی را شروع کردید؟
این حرف کلیشهای را نمیزنم که از کودکی به موسیقی علاقه داشتم . بسیاری از افراد به نوعی به موزیک علاقه دارد . من هم وقتی که نوجوان بودم پدرم برایم یک ارگ خرید و من به صورت گوشی ملودیهای رایج عروسی آن زمان را میزدم اما در دوران دبیرستان در خانهی یکی از دوستان نزدیکم با ساز گیتار آشنا شدم و من هم به نواختن این ساز علاقهمند شدم. همین علاقه باعث شد که آکورد ها را با نگاه کردن روی دستش یاد بگیرم. با موسیقی رامی که آشنا شدم دلم میخواست بتوانم ترانه های او را بخوانم و بنوازم . سال 77 یک دوره گیتار کلاسیک رفتم در واقع یکی از دوستانم مقدماتی مثل نت خوانی را به من یاد داد و بعد از آن یک دوره تئوری موسیقی و سلفژ را گذراندم . در همان دوره خودم کم کم آکورد ها را در می آوردم و سعی می کردم همان کارهای منصفی را بنوازم. خیلی ابتدایی می زدم .البته از آنجا که کارهای منصفی آکوردهای آسانی داشت تنها می توانستم کارهای او را اجرا کنم. همان دوران شروع کردم به موسیقی گوش دادن. با اینکه به اندازه ادبیات دغدغه موسیقی نداشتم اما زیاد گوش می کردم .البته برای خودم موزیک هم می زدم .ادبیات همیشه برای من ارجعیت داشت. مطالعه ادبی زیادی داشتم و شیفته ادبیات بودم. در سالهای 79-82 با دوستان زیادی که کار موسیقی می کردند تجربه های گوناگونی را گذراندم در همان سالها آموزشگاه هنری داشتم که تبدیل به مکانی شده بود برای تمرین موسیقی و تجربه های مختلف با آدم های مختلف.یکسال بعد با سهیل نفیسی آشنا شدم .
سهیل آن زمان بندرعباس بود ؟
نه . سهیل سال 68 از بندر رفته بود .اما چند قطعه از سهیل داشتم و یک کاست که خیلی از آنها خوشم می آمد ، همان چند تا کار بود که از منصفی خوانده بود . از سال 82 تصمیم گرفتم کارهایی که می خواهم بزنم را خودم بسازم. قطعه ای ساخته بودم که دراولین دیدارمان برایش اجرا کردم ، سهیل هم خوشش آمد؛ از همان موقع دوستی مان فصل جدیدی پیدا کرد. ارتباط موسیقی خوبی با هم داریم. هر وقت همدیگر را می بینیم راجع به موسیقی با هم حرف می زنیم . خیلی کارها با هم ضبط کردیم .سلیقه هایمان به هم نزدیک است . برهه خوبی در زندگی من بود که هنوز هم ادامه دارد .
چه شد که تصمیم به انتشار آلبوم گرفتی ؟ چرا الان باید این آلبوم را منتشر می کردی ؟
اطرافیان خیلی می توانند در این رابطه موثر باشند شروع این موضوع به این صورت بود که در سال 86 نشر ماه ریز از من درخواست کرد در یک نمایشگاه آثار شنیداری در تهران در کنار دوستانی مثل موسی کمالی سهیل نفیسی پویا محمودی و .... قطعاتی از خودم را اجرا کنم . اولین اجرای زنده ی من بود ، در تصور انتشار آلبوم هم نبودم اما نشر ماه ریز ابراز علاقه کرد که کارهای مرا منتشر کند . قرار شد کارها با تنظیم پویا محمودی انجام شود. پویا در این مسیر خیلی به من کمک کرد 8 ترک را هم تنظیم کرد اما مصادف شد با سفرهای پویا به مالزی و انگلیس و کار به درازا کشید. تا اینکه تصمیم گرفتم اینبار ناخوانده های منصفی را بخوانم چون کارهای منصفی را خیلی شنیده بودم، احساس می کردم میتوانم ترانه هایی که خیلی دوستشان داشتم و سال ها مهجور مانده بودند را آهنگسازی کنم .قطعاتی را که با پویا تنظیم کرده بودیم کنار گذاشتم و شروع کردم به آهنگسازی و تنظیم کارهایی که تصمیم به انتشارشان گرفتم که احتمالا یا تا پایان سال یا فروردین ماه سال آینده وارد بازار می شود .
اسم آلبوم؟
" روزن رفته". این اسم یکی از ترانه های " ابرام " است که به فضای کلی کار نزدیک است. البته چند گزینه برای انتخاب داشتم اما به احتمال زیاد این نامی است که روی البوم گذاشته می شود .
همه ی کارهایی که در آلبوم خوانده می شود از منصفی است ؟
بله .
چرا فقط منصفی ؟
هیچ بحثی روی اینکه ترانه ی چه کسی را بخوانم ندارم .اما من در انتخاب متن بسیار سختگیرم . ترانه باید بتواند روی من تاثیر بگذارد . اصلا این نیست که چون ترانه ی منصفی است حتما خوب است . اما مطالعه ی ادبی من می گوید در ترانه منصفی جایی ایستاده که با دیگران فاصله ی زیادی دارد . ترانه های او واقعن پاسخگوی ایدال های من است
چرا ترانه های قوی تری نخواندی ؟
چون ندیدم . اگر ببینم حتما آن را می خوانم . البته منظورم در بومی سروده است. روی بعضی از اشعار شاملو کار کرده ام اما هنوز تصمیم به انتشارشان ندارم ؛ فکر می کنم هنوز جا دارد رویش کار کنم. یا مثلا قطعاتی از دوستانم را برگزیدم و رویش کار کردم ولی در خصوص ترانه ی بومی تا کنون ترانه ای غیر از ترانه های منصفی برای من جذاب نبوده است. من دنبال کننده ی ترانه و شعرم . سعی می کنم هر کتابی را که در این زمینه منتشر می شود حداقل یکبار بخوانم . اما تا به حال پیش نیامده ترانه ای بتواند اینقدر من را به خودش جذب کند قبلا هم گفتم کاری به اینکه ترانه از چه شخصی است ندارم ، بیشتر می خواهم ترانه بیان زیبا داشته باشد و مخاطب بداند ترانه می خواهد چه بگوید . من خواننده نیستم که خوانندگی کنم ، من با خواندن حس خودم را ارضا می کنم کاری که تا کنون فقط با ترانه های منصفی ممکن بوده .من با حسن کرمی سال ها در ارتباط بودم و خیلی بیش از منصفی با او رفاقت داشتم اما تنها 2 یا 3 ترانه ی او را می پسندم . منظورم دقیقا ترانه است نه شعر .
نمونه ای دیگر که فکر می کنم از نظر سختگیری در ترانه نزدیک به شما باشد سهیل نفیسی است . نظر شما هم همین است ؟
هر کسی که دغدغه ادبیات داشته باشد لاجرم همینطور است . منصفی ترانه ی ضعیف هم دارد اما باید دست به انتخاب زد
شما موسیقی را فدای ترانه می کنید؟
البته شیفتگی من به ادبیات به معنای بی اهمیت بودن موسیقی برای من نیست .البته که موسیقی برای من مهم است .بیشتر وقت من به مطالعه و گوش دادن موسیقی می گذرد ولی من هرگز نمی خواهم روی ترانه هایی به این قدرت موسیقی ضعیفی بگذارم . تلاش من این است که موسیقی روی ترانه ها هرچقد ساده اما مدرن باشد و بسته به نوع ترانه سبکی خاص و ملودی ساده ای داشته باشد . ولی همیشه دقت دارم موسیقی بر کلام غلبه نکند شاید هم این گونه باشد که من موسیقی را فدای ترانه می کنم و تمام تلاشم این است به گونه ای کلمات را بیان کنم که موسیقی تاثیر چندانی رویش نگذارد .می خواهم واژه ها شنیده شوند و تاثیر بگذارند
کمی بر گردیم به عقب. چطور به آرشیو نا خوانده های منصفی دست پیدا کردی؟
بعد از آشنایی با حسام نقوی. سال 81 با حسام آشنا شدم. او وکیل منصفی در ترانه هایش است . از آنجا که حسام تمام نوارهای آن دوره را ضبط می کرد اصل همه نوارها و یادداشت ها را داشت. البته من تمام ترانه های رامی را از حفظ بودم اما به ناخوانده ها دسترسی نداشتم. ناگفته نماند حدود سال 72 فرشید فرهت جزوه ای را منتشر کرده بود که ناخوانده ها هم در آن بود اما من در آن زمان دقت کافی نداشتم، در واقع آن زمان به موسیقی تسلط نداشتم . بعد از آن کتاب ترانه ها ی رامی که منتشر شد نا خوانده های او در سطح وسیع تری وارد بازار شد . چندی بعد برای گردآوری اطلاعات کافی جهت انتشار شناختنامه ی رامی "زخم هزار ترانه " به یک تحقیق میدانی دست زدیم به خیلی جاها سر کشیدیم . با حسام به بستک ، لنگه ، گوده و هر جا که می شد ردی از رامی در آن پیدا کرد سر زدیم . تمام عکس ها ، ترانه ها و هرچه در آرشیو دوستان نزدیکش بود را گرد آوردیم . در آنجا به منابع ارزشمند دیگری دست پیدا کردم . البته تنها 2 قطعه از ترانه های خوانده شده ی آلبوم از این منابع است و باقی ترانه ها قبلا در کتاب ترانه های رامی منتشر شده است .به نظر من ترانه تا وقتی خوانده نشود مفهوم واقعی خودش را برای مخاطب نمایان نمی کند .
اول کتابهایی که از رامی منتشر می شود همیشه از شما تشکر شده. این همکاری به میل خودتان بوده یا از طرف نویسنده از شما دعوت به همکاری شده؟
البته دوستی من با حسام بی تاثیر نیست . وقتی حسام می خواهد کاری را شروع کند قطعا من به عنوان دوست نزدیکش در کنار او هستم ُ. اما بیشتر از هرچیز علاقه ی من به ابرام است . می توانم بگویم منصفی به گونه ای مسیر زندگی من را عوض کرده . شاید امروزم را به منصفی مدیونم . بسیار برایش احترام قائلم چرا که تاثیرش بر فرهنگ و ادبیات استان و حتی می توان گفت نگاه دیگران به استان بسیار ستودنی است. او انسان فوق العاده عمیق و انسان گرایی بود. منکر ضعف های شخصی اش نیستم و حتی گاهی ضعف های هنری اش. اما از لحاظ ترانه ، ترانه ی دیگری به قدرت ترانه هایش ندیدم .
کمی بحث را عوض کنیم، میانه ات با بسکتبال چطور است ؟ شنیده ام بسکتبالیست قابلی بودی ؟
(با تعجب می خندد، سرش به علامت تایید تکان می دهد) 10 سال تیم منتخب استان بودم .
مهندس صنایع – موسیقی – بسکتبال ؟
(کمی فکر می کند، هنوز لبخند از دهانش محو نشده) بچه که بودم خانه ما کنار زمین اتحاد بود . آن وقت ها زمین اتحاد رونق خوبی داشت . من آنجا بسکتبال را یاد گرفتم (با خنده ) بازیکن بدی هم نبودم .. یکبار هم به تیم ملی دعوت شدم. می شود گفت تمام ایران را به همین اردوهای بسکتبال گشتیم. تیم هرمزگان در ان زمان خیلی محبوبیت داشت. آن زمان اوج بسکتبال استان بود) .کمی فکر می کند (، انگار به نتیجه ای رسیده باشد می گوید .آن وقت ها که تیم منتخب جوانان بازی می کردیم به راحتی با اختلاف 20 تا تیم بزرگسالان استان را می بردیم .
خیلی به بسکتبال علاقه داشتم . البته هنوز هم تماشا می کنم .
با توجه به فیزیکتان به نظر می رسد ورزش را کنار گذاشته باشید ؟
ورزش که نه ولی گاهی پیاده روی می کنم سری به تاسف می تکاند )، دیگر فرصتی نمی ماند .
برگردیم به بحث موسیقی، آرشیو شما پر است از موسیقی های مختلف. از راک و جز گرفته تا کلاسیک و فلامینکو. خودتان چه سبکی را بیشتر میپسندید؟
به نظر من دلنشینی موسیقی بستگی به شرایط روحی و حس و حال درونی افراد دارد که با هم متفاوت هم هست
یعنی گاهی از موسیقی راک خوشتان میآید گاهی از کلاسیک؟
میتواند اینگونه باشد. در هر شرایط خاص روحی که باشم از یک نوع موسیقی بیشتر خوشم میآید.
بالاخره نگفتی علاقه شخصی ات به چه نوع موسیقی بیشتر است؟
من به موسیقی ملل و تلفیقی و سبک جز علاقه بیشتری دارم
این علاقه در برخوردت با آلبوم شما هم موثر بوده؟
همان طور که گفتم ضبط این آلبوم به صورت خیلی اتفاقی شد.کارهایی بود که من سالها با آن زندگی کرده بودم. از نظر سبک با هم متفاوتند. جز ، فلامینکو و لاتین و ... نمیشود گفت این آلبوم جز یا فلامینگو است.
چه کسانی در این آلبوم با شما همکاری داشتند؟
من سعی کردم با توجه به سبک هر قطعه از بهترین ها استفاده کنم. بعنوان مثال در موسیقی قطعه فلامینکو از حسین کمانی که واقعن اعجوبه است در این سبک استفاده کردم. در قطعه جز از محمد آزمند که نوازنده بسیار قابلی است استفاده کردم
همه نوازنده ها تهرانی هستند؟
نه، اما ساکن تهران هستند
چون کارها در تهران ضبط شده یا دلیل دیگری دارد؟
چون من تواناتر از این نوازنده ها را نمی شناختم، البته بیشتر منظورم با حسین کمانی و محمد آزمند است.
سئوالهای من تمام شده، اگر صحبت خاصی دارید بفرمائید
صحبت خاصی نیست. سپاسگزارم
عکس: مجید جمشیدی
بازی وبلاگی احسان نفیسی به این صورت است که هر کس یک خاطره از هرموز تعریف کند و بعد پنج دوست دیگر را دعوت به این بازی بکند.
من از هرموز خاطره زیاد دارم. اما یک خاطره را هیچ وقت فراموش نمیکنم.
به درخواست دوستان خاطره من حذف شد
گروه تئاتر تارس بندرعباس در نظر دارد نمایش کشف برای زنده ماندن در حصار بی حس مرده را از تاریخ ۱۸ تا ۲۲ اسفند به روی صحنه ببرد. این نمایش که نوشته یاسین بهرامی است؛ رضا غریبزاده دریایی آن را کارگردانی کرده و قرار است در سالن فرهنگ فرهنگسرای طوبای بندرعباس آن را به اجرا بگذارد. در این نمایش بازیگرانی چون سمیه عشایری-مریم زلفیزاده-محمود سلیمی و علی قاسمی بازی میکنند. لازم به ذکر است نمایش کشف برای زنده ماندن ... در جشنواره استانی فجر امسال موفق شد به عنوان یکی از دو نمایش برگزیده شناخته شود و سمیه عشایری و مریم زلفیزاده موفق به دریافت جایزه بازیگری شدند. و غریبزاده دریایی بازیگر با سابقه تئاتر و تلویزیون هرمزگان پیش از این چندین تجربه کارگردانی تئاتر را در کارنامه دارد.
به گزارش روابط عمومی اداره کل فرهنگ و ارشاد اسلامی هرمزگان در بیانیه هیات داوران آمده است: هیأت داوران نخستین جشنواره ملی مطبوعات محلی «خلیج فارس» ضمن ارزوی موفقیت برای عزیزان تلاشگر عرصه قلم و اندیشه امیدوار است تا درجشنوارههای آینده شاهد آثار ارزشمند بیشتری از روزنامهنگاران کشور باشد.
بیان این نکته نیز لازم است، عدم ذکر اسامی عزیزانی که نامشان دراین رأی نیامده به منزله مطلوب نبودن اثار آنان نبوده است.
داوران با بررسی آثار در بخشهای مختلف براین نکات تأکید دارند:
- دقت در نگارش از جنبه انسجام و حفظ وحدت موضوع
- دقت درانتخاب واژگان مناسب به ویژه برای تیتر
- دقت در نگارش «اشاره» در مصاحبهها
- توجه به نحوه طرح پرسشهای ثانویه در مصاحبه
- دقت در انتخاب سبکهای خبری
- توجه به صفحه آرائی و گزینش عکسهای مناسب
با آرزوی توفیق و سربلندی برای همه عزیزان اهل قلم و موفقیت روزافزون روزنامه نگارانی که زندگی خودرا صرف اطلاع رسانی به موقع و صحیح مینمایند.
رأی هیات داوران نخستین جشنواره ملی مطبوعات محلی خلیج فارس
1- بخش مقاله
- مقام اول: « نگاهی به تعزیه در مضهد و خراسان، ازآنچه بوده تا آنچه هست» اثر سیدجواد اشکذری- نشریه شهرآراء- استان خراسان رضوی
- مقام دوم: « خانه دوست در دور دست!» اثر ابوالفضل قاضی – نشریه نصف جهان- استان اصفهان
- مقام سوم مشترک:
«اردبیل خاستگاه اندیشه شکل گیری نخستین دولت شیعی درجهان» اثر سیدمشعود پیمان»- نشریه مهدآزادی- استان آذربایجان شرقی
«ساختمان های سبز، نقشی بر روان آزرده شهرخاکستری» اثر شهلا مرادی- نشریه نسیم غرب- استان کرمانشاه
- قابل تقدیر:
«ادبیات مقاومت، ترنم شکیبائی و پایداری» اثر سیدرضا هاشمی- روزنامه دریا- استان هرمزگان
«تأثیر وسایل ارتباط جمعی برکاهش روابط میان فردی» اثر بنیامین انصارینسب- روزنامه ندای هرمزگان- استان هرمزگان
2- بخش سرمقاله و یادداشت
- مقام اول: « نه انزوا- نه آرامش- نه بازسازی» اثر امیر لک – نشریه 5مهر- استان خوزستان
- مقام دوم: « صاحبان سرمایه ومطبوعات، آیا نسبتی مییابند» اثر لیلا بایگان- روزنامه صبح ساحل- استان هرمزگان- مقام سوم مشترک:
- «شهر درامن و امان است؟» اثر کرمرضا تاجمهر- نشریه اقتصاد لرستان» - استان لرستان
- «بازهم دیوار کوتاه هنر!» اثر روح ا... مهدی پناه- نشریه شهرآرا- استان خراسان رضوی
- قابل تقدیر:
- « تغییر، ضرورت یا سیاست» اثر محمدنعمتی- ماهنامه نگاه روز- استان هرمزگان
- « بالندگی شعرانقلاب» اثر محمدخامهیار- نشریه پژواک قم- استان قم
- « هنرمندان تالش درانتظار شکستن سکوت مسئولان گیلان» اثر ابراهیم بهمنی جلالی- نشریه نسیم- استان گیلان
3- بخش تیتر
- مقام اول: «مردمانی که با طلا نقره داغ میشوند» اثر زهرا شاقلانیپور- نشریه افق آینده قزوین- استان قزوین
- مقام دوم: « کلنگهایی که به سنگ میخورند» اثر مجتبی مهدیبیگی- نشریه صبح ایلام- استان ایلام
- مقام سوم مشترک:
- « اینجا بغض هم اشک میبارد» اثر مهین داوری- نشریه پیک ایلام- استان ایلام
- « مسافرکشهای مسافر کُش» اثر سیدعلی علوی- هفته نامه ارمغان بندر- استان هرمزگان
4- بخش خبر و گزارش خبری
- مقام اول: « اقدام خلاف قانون بانک مرکزی در استان مرکزی»- اثر زهره دردشیخ ترکمانی- نشریه نامه امیر- استان مرکزی
- مقام دوم:« موسیقی زیرزمینی در هرمزگان» اثر علی اکسیر- نشریه گامرون- استان هرمزگان
- مقام سوم: « 2دخترجوان درآبگیر روستای کنارو غرق شدند» اثر عباس رفیعی – روزنامه ندای هرمزگان – استان هرمزگان
قابل تقدیر:
- » میثاقیان اخرای شد اما زاگرس را فتح کرد» اثر یوسف ملائی- روزنامه صبح ساحل- استان هرمزگان
- « خشک شدن زاینده رود فقط مربوط به خشکسال نیست» اثر ساسان اکبرزاده- نشریه نصف جهان – استان اصفهان
5- بخش صفحه آرائی
- مقام اول: « شماره 220 نشریه آوای خوزستان» اثر میلاد کارگر- استان خوزستان
- مقام دوم: « شماره 270 نشریه صبا» اثر طاهره رضائی- استان هرمزگان
- مقام سوم: « شماره 12 هفته نامه 5 مهر» اثر سیدمهدی دهدشتی- استان خوزستان
قابل تقدیر:
- «نشریه جهان تن و روان» اثر نجیبه پورکریم- استان آذربایجان شرقی
- « شماره 194 نشریه صدف» اثر فوزیه شرفی- استان هرمزگان
6- بخش عکاسی خبری
- مقام اول:«احمد سهرابی»- نشریه عصرمردم- استان فارس
- مقام دوم: «بهزاد احمدیپور» - روزنامه ندای هرمزگان- استان هرمزگان
- مقام سوم: « مجید جمشیدی» - روزنامه دریا- استان هرمزگان
- قابل تقدیر:
- «سامی حزنی» - روزنامه صبح ساحل- استان هرمزگان
« جواد ضمیری»- نشریه صبا- استان هرمزگان
7- بخش مصاحبه
- مقام اول: « مصاحبه با استاندار خراسان رضوی: سرانه زائر، ازسال 90 برای مشهد» اثر مصطفی انتظاری هروی- نشریه شهرآرا- استان خراسان رضوی
- مقام دوم: « مصاحبه با نخستین شهردار زن هرمزگان: شهر آرمانیام را میسازم» اثر جمیله دبیرینیا- ماهنامه نگاه روز- استان هرمزگان
- مقام سوم: «مصاحبه با مدیرکل کارو اموراجتماعی کرمان: جوانان ریسک نمیکنند» اثر محبوبه فیروزآبادی- نشریه استقامت- استان کرمان
-قابل تقدیر:
- « مصاحبه با مدیرکل فرهنگ و ارشاداسلامی خراسان رضوی: پدرانه برخورد میکنیم!»- اثر سیدجواد اشکذری- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
- «مصاحبه با خطیب موقت جمعه شیراز« مختارنامه را باید کارگردان جومونگ میساخت!» اثر مازیارفرهی- نشریه ماهرویان- استان بوشهر
- « مصاحبه با مدیرکل کارو اموراجتماعی هرمزگان : چهره اشتغال زیرتیغ» اثر سیدعلی علوی- نشریه ارمغان بندر – استان هرمزگان
8- بخش گزارش
- مقام اول: « وقتی چراغ سلامت به پت پت میافتد» اثر مریم معمار- نشریه اقتصاد لرستان- استان لرستان
- مقام دوم: « من عابرم جایم کجاست؟» اثر علی زارعی- روزنامه دریا- استان هرمزگان
- مقام سوم: « بوقها برای که بصدا درمیآیند» اثر محمدجواد شلتوک کار- نشریه ماهرویان- استان بوشهر
قابل تقدیر:
- « این رشته سردراز دارد» اثر ملیحه ابراهیم یزدی- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
- «غبار بر سینمائی که مجلل ترین در خاورمیانه بود» اثر سیدجواداشکذری- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
- « وقوع 42 درنتیجه غیراصولی از ابتدای سال در مشهد» اثرنجمه سرباز- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
-» سرعشق، استاد امیرخانی مشهد راگرم کرد»- اثر حسین بیات- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
- «پیرترین مردجهان اینجا درمشهد» اثر مهناز لقائی- نشریه شهرآرا- خراسان رضوی
9- بخش کاریکاتور
هیچکدام ازآثار حائز رتبه نشدند.
10- بخش طنز مکتوب
مقام اول: « شعر نباشد» و« شعر در رستای دزدی» اثر راشد انصاری- روزنامه ندای هرمزگان- استان هرمزگان
مقام دوم: « بغام و نبردخلیج فارس» اثر کاظم گلخنی- نشریه صدف- استان هرمزگانمقام سوم: «هدهد» اثر علی محمدجمالی- نشریه ارمغان خراسان شمالی
قابل تقدیر:
- « تلخندنویس ششم- دراهواز200 سال بعد!» اثر آرش قلعه گلاب- روزنامه کارون- استان خوزستان
- «دوهفته نامه عوام» اثر مهرداد رفیعی- نشریه رخ – استان چهارمحال و بختیاری
- « فرار روبه جلو» اثر خلیل درخورد- روزنامه ندای هرمزگان- استان هرمزگان
11- بخش ویژه بیداری اسلامی
- « عصیان علیه سرمایه داری» اثر علی تیماس- نشریه گامرون- استان هرمزگان
- « نامهایی به امام زمان«عج» اثر سروش درست- نشریه عصر انتظار- استان کهگیلویه و بویراحمد
12- بخش ویژه خلیج فارس
- «ضرورت استفاده مجدد ازنام دریای مکران» اثر جعفر مرادی شهدادی- نشریه آوای خلیج فارس- استان هرمزگان
- « چرا روز ملی خلیج فارس» اثر منصور نعیمی- نشریه آوای خلیج فارس- استان هرمزگان
هیات داوران : دکتر مجید رضائیان ، علی اکبر قاضی زاده ، علیرضا کتابدار ، محمود مختاریان ، علیرضا ذاکری
گفتنی است : مراسم تقدیر از برگزیدگان مورخ سه شنبه 16 اسفند ماه ساعت 9 صبح در فرهنگسرای طوبی بندرعباس برگزار میشود .
منبع: +
اصغر فرهادی بیشک بزرگترین افتخار ایرانیان در سال جاری است. اصغر فرهادی پهلوانی است که با قدرت فکر و نه بازو توانسته دل ایرانیان را شاد کند. امسال سینماگران ایرانی بسیار خبرساز بودند. از گلشیفته فراهانی گرفته تا اصغر فرهادی و انحلال خانه سینما و .... سینما همیشه رسانه قدرتمند و تاثیرگذاری بوده است. قدرت فراگیری دارد. میتواند از مشکلات سیاسی و اجتماعی جامعهاش حرفی بزند، مشکلات فرهنگی اعتقادی جامعهاش را به چالش بکشد، و به نمایندگی مردم جامعهاش پرسشی مطرح کند. اصغر فرهادی فیلمساز زیرکی است که از همه این ظرفیتهای سینما با ظرافت خاصی بهره برده است. در همه فیلمهای که ساخته سیر به چالش کشیدن مسائل اجتماعی و فرهنگی را در آثارش دارد. اصغر فرهادی فیلمساز بزرگی است که امسال در چند مرحله ایرانیهای جهان را خوشحال کرد و بامداد امروز پایان سال 90 را برای همیشه تاریخ در کاممان شیرین ساخت. فرهادی عزیز برای این خوشحالی که در تک تک سلولهای ما جا دادی از تو سپاسگزارم. از تو و همه دوستانت که در کنار هم توانستید این افتخار را برای هر ایرانی کسب کنید.
صحبتهای فرهادی در مراسم اسکار:
سلام به مردم خوب سرزمینام
ایرانیان بسیارى در سرتاسر جهان در حال تماشاى این لحظهاند. و گمان دارم خوشحالاند. نه فقط به خاطر یک جایزهى مهم یا یک فیلم یا یک فیلمساز. آنها خوشحالاند چون در روزهایى که سخن از جنگ، تهدید، و خشونت میان سیاستمداران در تبادل است نام کشورشان ایران از دریچهى باشکوه فرهنگ به زبان مىآید. فرهنگى غنى و کهن که زیرگرد و غبار سیاست پنهان مانده. من با افتخار این جایزه را به مردم سرزمینم تقدیم مىکنم. مردمى که به همهى فرهنگها و تمدنها احترام مىگذارند و از دشمنى کردن و کینه ورزیدن بیزارند.
***
موضوعهای مرتبط وبلاگ نویسهای هرمزگانی:
باران همه چیز را خواهد شست
چیزهای آلوده و ناپاک را
چیزهای خوب و ثواب را
باران فکرهای بد فرهنگی را خواهد شست
فکرهایی که در فکر نابودی آن *"آوینی" خوب ما بودند
فکرهایی که فکر کردند تا تئاتر شهر را به تالار شهر بدل کنند
باران همه چیز را خواهد شست
باران فکرهای بد سیاسی را خواهد شست
فکرهای که فکر کردند میتوانند همیشه بر گرده ما نفت را با نی بخورند
فکرهایی که در فکر قهر با جهان شخصیترین زندگیهامان را متاثر کردند
باران همه چیز را خواهد شست
باران فکرهای بد مذهبی را خواهد شست
فکرهایی که فکر کردند دینشان را بر دین ما برتر بدانند
فکرهایی که فکر کردند هر روز میتوان با حدیث جدیدی شعور ما را به استثمار بگیرند
باران همه چیزها را خواهد شست
باران فکرهای بد علمی را خواهد شست
فکرهایی که فکر کردند تا بمب های بزرگ بسازند
و هی هر چه پول در خانه بود اورانیوم خریدند تا غنیاش کنند و همه ما را به کشتن دهند
باران همه چیزها را خواهد شست
حتا من را
که آلوده به برچسبهای اجتماعیام
کاش من هم یک روزی باران باشم
تا بتوانیم بشوییم
باران همه چیز را خواهد شست.
-------------------------------------------------------------
هفت/ اسفند/ نود. بعد از باران// بندرعباس. سه راهی دلگشا
* منظور فرهنگسرای آوینی بندرعباس است
نمایش "بلندترین جای دنیا" کاری از گروه تئاتریکال از هشتم اسفند ماه به مدت هشت شب در سالن فرهنگسرای طوبا به روی صحنه خواهد رفت . این نمایش، با رویکردی جهانی به مقوله استثمار، خشونت و جنایت در قالبی بومی و نمایشی بر پایه حرکات بدنی است. "بلندترین جای دنیا" در فستیوال تئاتر استانی فجر توانست جوایز کارگردانی، بازیگری و طراحی ماسک را از آن خود کند.
زمان اجرا: ۱۸:۳۰
منبع: تئاتریکال
الان در حال تمرین نمایش "بالاترین جای دنیا" هستی، در موردش توضیح بده
من و سید ذبیح موسوی بعد از ماجرای تعلیق 2 ساله فعالیت هنری ، به یه تبعید خود خواسته رفتیم. تصمیم گرفتیم این 2 سال رو به خدمت مقدس سربازی بریم. توی این 2 سال، من نمایشنامه(( هابیل و قابیل)) و نمایشنامه(( مگسهای مردار)) رو نوشتم و سید ذبیح موسوی هم نمایش(( بلندترین جای دنیا)) رو نوشت. سال 83 قرار بود نمایش بلندترین جای دنیا رو تمرین کنیم . توی اون سالها تئاتر پرفورمنس و یا تئاتری که بر پایه سکوت و حرکات بدن باشه، توی هرمزگان شناخته شده نبود و نمایشنامه سید تمام فاکتورهای تئاتر بدن رو داشت. تئاتری که تصویر نقش اصلی نمایش رو بازی میکرد.بنا به دلایلی نمایش هابیل و قابیل رو شروع کردیم. هرچند سید کمی دلخور شده بود چون بعد از یک سال، تئاتر پرفورمنس آروم آروم معرفی شد و سید میگفت ما میتونستیم اولینها باشیم. ولی من خوشحالم که این نمایش با 7 سال تاخیر اجرا شد. چون اون زمان هم متن نمایش و هم شیوه کارگردانی من به این پختگی نرسیده بود. شاید اون زمان اگه اجرا میکردیم کار خوبی از آب در نمیاومد. اما امروز به جرات میتونم بگم که (( بلندترین جای دنیا )) از نظر شیوه و تم اجرایی ، نخستین بار هست که در هرمزگان اجرا میشه.
چرا برخی از سینماگران هرمزگانی به کارهای گروه تئاتریکال علاقه دارند ؟
میتونی بیشتر توضیح بدی؟
پس شما بیشتر به کیفیت اهمیت میدین تا کمیت.
فیلم "دست" از برداران رضائی به نهمین جشنواره ملی تصویر سال راه یافت[لینک] ایمان و احسان رضائی فیلمسازان هرمزگانی پیش از این فیلمهای مشترکی چون "گوج گنو" و "کشند قرمز" را ساخته بودند. برادارن رضائی در این جشنواره با بزرگانی چون عباس کیارستمی، رخشان بنیاعتماد، محمدرضا اصلانی رقابت خواهند کرد. پیش از این فیلم دست به بیست و هشتمین جشنواره بینالمللی فیلم کوتاه تهران را یافته بود. این فیلم که به مدیریت تصویر برداری حسن بردال، مدیریت تولیدی احسان نفیسی، تدوین ایمان رضائی و با حضور" احمد کارگران، دریا سایبانی، صمد صابری، زهرا کمایی، بابک بافهم خانم صادقی و تهیه کنندگی شهرام علیدی ساخته شده؛ تولید سال جاری رضائیهاست.
منبع خبر و عکس: گوج گنو