شبی با رامی

 

ساعت 20 جمعه گذشته سالن آوینی مملو بود از دوست‌دار "رامی". خیلی‌ها بودند و خیلی‌ها هم نه! از آخرین باری که بزرگ‌داشت رامی با حمایت انجمن موسیقی و اداره ارشاد برگزار می‌شد سال‌ها می‌گذرد. البته نه اینکه یادی از رامی نباشد؛  یک‌سال پیش از این در بندرعباس، گروهی از دوست‌داران منصفی در سالروز مرگ او با برگزاری مراسمی کوچک یاد او را گرامی داشتند تا دوباره حال هوای منصفی تازه شود. در تهران هم مراسم‌های مشابه‌ای برگزار می‌شد. امسال پس از مدت‌ها خاموشی مسئولان استان، در پانزدهمین سالروز خاموشی رامی ، انجمن موسیقی هرمزگان "شبی با رامی" را برگزار کرد که جای بحث و سپاس دارد. برخی از دوستان چیزهایی راجع به این مراسم نوشته‌اند و من هم به عنوان یک علاقه‌مند به منصفی احساس کردم باید چیزی بنویسم.

پنج: همه می‌دانیم ، وقتی بخواهیم با محوریت کسی مثل رامی دور هم جمع شویم همه نگاه‌مان می‌کنند! همه توجه‌ها به مراسم جلب می‌شود و موضوع حساسیت پیدا می‌کند. اما انجمن موسیقی بار این مسئولیت را بر دوش کشید. رامی خوان‌ها هم آمدند با شور و عشق ترانه‌هایش را اجرا کردند. بچه‌های موسیقی هرمزگان همیشه در قبال ابرام احساس مسئولیت داشته و تا جایی که پا داده با او هم نوا شده‌اند. در آخر از همه دست اندر کاران برگزاری مراسم شبی با رامی سپاس‌گزارم.

یک: (( پیشنهاد) در این که سزاوار است هر سال برای رامی بزرگ‌داشتی برگزار شود هیچ شکی نیست. اگر مراسم از این شکل تکراری و نا مفید به شکلی خلاق و پخته تبدیل شود تاثیراتش را می‌توان بر جامعه فرهنگی استان مشاهده کرد. چرا که  او توانسته با هنرش به هرخانه‌ای در هرمزگان سر بزند. منصفی در مسائل دیگر نیز چون موسیقی ظرفیت پرداختن دارد. بهتر است با تشکیل "شورای برگزاری مراسم رامی" حداقل یک ماه قبل از زمان موعود به این مهم دست پیدا کرد. شورایی که می‌شود  در آن از افرادی مختلف فرهنگی، سیاسی و اجتماعی بهره برد.

دو: نورپردازی ناسالم و چیدمان شلخته و بد‌ریخت روی سن، امکان تصویربرداری مناسب از مراسم را سلب می‌کرد.

سه: یادم می‌آید  در دوره‌های پیش که مراسم بزرگ‌داشت رامی برگزار می‌شد گروه‌های موسیقی  توسط شورایی بازبینی می‌شدند و کارهایی که قابلیت‌های لازم را نداشت از اجرا در مراسم باز می‌ماند. این حرکت باعث می‌شد تا با اجراهای شنیدنی‌تری روبرو باشیم. و محدودیت زمانی که برای اجرای هر گروه قائل می‌شدند زمان بندی‌ها را مناسب‌تر می‌کرد. رفتار حاضرین در مراسم امسال نشان می‌داد 230 دقیقه زمان فرسایشی برای نشستن در این فضای گرم است.

چهار: در این بند می‌خواستم به ابراهیم علوی و رضا کولغانی بپردازم  که تجدید نظر کردم. شاید در فرصتی بهتر به این پدیده‌های موسیقی هرمزگان پرداختم... کار دوستانی که زمان بیشتری برای ساخت و تنظیم داشتند به طبع بهتر از باقی بود، رامتین پاکدامن و مهدی خسروخواه یکی از این گروه‌ها بودند.