مردم هرمزگان مثل هر سال چهارشنبه آخر صفر به دریا رفتند

گزارش ایرنا: بعد از ظهر چهارشنبه که آخرین چهارشنبه ماه صفر است ، محله ساحلی سوروی بندرعباس شاهد جمعیتی بود که از دیگر نقاط شهر خود را به این محل رساندند تا بر اساس باوری دیرین ،آرزوهای خود را با دریا در میان بگذارند و رنج و بیماری و اندوه و عزای سال را به اوبسپارند و از موج های خلیج فارس ،سلامتی بگیرند.

خانم شیبانی که به همراه دختر،عروس و نوه هایش به ساحل سورو آمده درین باره می گوید:از کودکی هرسال در این آیین شرکت کرده و به آن باور و اعتقاد دارد. 

خانم شمسایی نیز نکات دیگری از این آیین را بازگو کرده و می گوید:مردم سه بار به سمت دریا رفته و نیت می کنند و همزمان یک حبه قند یا شیرینی را به دریا انداخته و با گویش بندری می گویند:' شیرینی ما بِی تو ،شفای تو بِی ما' یعنی ما برای تو شیرینی آورده ایم و تو به شفا و سلامتی ببخش!

اما در میان جمعیتی که به ساحل سورو آمده اند چهره آشنای دیگری هم هست و چهارشنبه آخر صفر،منصور نعیمی که از پژوهشگران اجتماعی و چهره های فرهنگی شناخته شده استان است را نیز فراخوانده است.
مولف کتاب 'فرهنگ جامع هرمزگان' در گفت و گوی اختصاصی با ایرنا درباره آیین چهارشنبه آخر صفر گفت:مناطق ساحلی خلیج فارس فرهنگ مشترکی دارند و گاه شمار منطقه در گذشته بر اساس تقویم قمری بوده و 80درصد آیین ها و سنت ها نیز با همین تقویم برگزار می شود. نعیمی اضافه می کند: هر چند از دهه پنجاه شمسی تقابل سنت و مدرنیسم در ایران جدی تر شد اما آیین چهارشنبه آخر صفر از رسوم نیکویی است که گذشت زمان آسیبی به آن نزده و همچنان برقرار است.

آنچه مسلم است این آیین ها باید با معیاری فراتر از واقعی بودن باور مردم سنجیده شوند و باید باور داشت:همین آداب و رسوم به همراهدیگر شاخص های فرهنگی و اجتماعی مانند پوشش و گویش ،بخشی از هویت جوامع مختلف را که به خلاصه 'فرهنگ ' خوانده می شود تشکیل می دهد.

در روزگاری که به نظر می رسد تکنولوژی و ارتباطات و مولتی مدیاها مردم را در سراسر جهان به سمت یک شکل شدن و پوشاندن لباس های یکدست فرهنگی سوق می دهند ،پاسداشت این آیین ها و البته پیرایش منطقی و سنجیده آنها می تواند ،شناسنامه اصالت و هویت تاریخی اقوام مختلف باشد.

 گزارش (ایسنا) مردم بندرعباس، عصر دیروز (چهارشنبه) بعد از 2ماه عزاداری به دریا رفتند، برخی تنشان را به آب زدند و با هر موج سوره های انشراح، نصر،تین و توحید را خواندند و آن ها را با 7 موج تکرار کردند، پس از انجام این مراسم آنها لباس سیاه را از تن درآورده و گناهان و نحسی ها را به دریا می سپارند.

 منصور نعیمی پژوهشگر هرمزگانی درباره این آیین قدیمی گفت: ماه محرم و صفر به جهت مصائب فراوانی که به اهل بیت وارد شده است، برای شیعیان ماه های حزن و اندوه است که در آن هر نوع شادی و طرب را بر خود حرام می دانند؛ این آیین در واقع پایانی بر حزن و اندوه و آغاز از سرگرفتن زندگی عادی و جشن ها و عروسی هاست.

سنّت‌های اصیل هر ملّتی با احساس و اندیشه افراد آن ملّت پیوند ناگسستنی دارد، پیوندی که ریشه‌های آن در اعماق روح نسل‌ها نهفته و طی قرون و اعصار مهم‌ترین عامل اتحاد و همبستگی فکری و روحی در بین طبقات مختلف یک سرزمین بوده است.

این آیین‌ها و آداب و رسوم، در بین جوامع مختلف مردمی چون ایرانیان که از تاریخ تمدن کهنی برخوردار هستند، تنوع و شکوه بیشتری می‌یابد؛ در برخی از شهرهای ایران از جمله ایلام، زاهدان، کاشان، گراش و... مراسم چهارشنبه سوری را آخرین چهارشنبه ماه صفر برگزار می‌کنند و اما در هرمزگان این آیین به گونه ای دیگر است.

برخی از قدیمی تر ها در این روز به همراه خود قند می آورند و به دریا میگویند: "شیرینی ما بی تو،شفای تو بی ما"، یعنی شیرینی ما برای تو و شفا و درمان تو برای ما باشد.

متأسفانه این مراسم در حال فراموشی است و نسل جدید کمتر شاهد آن بوده و یا تمایلی به تداوم آن ندارند؛ از طرفی در هیچ جای استان این مراسم به صورت متمرکز برگزار نمی شود که جوان تر ها بیشتر با آن آشنا شوند و برای حفظ و نگهداری این آئین بکوشند.

منبع خبرگزاری ایسنا

گزارش کامل خبر گزاری ایسنا را  اینجا  بخوانید

گزارش کامل خبر گزاری ایرنا را  اینجا  بخوانید