بریده هایی از شعر کبوتر کال نوشته نصیری پور

به اعتماد که رسیدی

با وامی از گوشت کبابم کن

آسمان هر دو مان آنجاست

چشمی از تو پر از دریا

چشمی از من پر از موج است

بیا کمی پیش از آخرین غروب

برای یک بار هم شده به یکدیگر نگاه کنیم

و جهان را مادرانه به دستان کودکان بنوشیم.